Geschiedenis Kasteeltuin oud Valkenburg

Een oase van groen, een harmonie van geuren en kleuren, een uniek gebied in een monumentale omgeving. Ooit was het de tuin van kasteel Schaloen.

Nu een combinatie van heemtuin en kruidentuin, samen met de watermolen vormen zij de drie elementen van de kasteeltuin Oud-Valkenburg, een kostbaar erfgoed waar geschiedenis en natuur hand in hand gaan.

Toen het IVN aan het begin van de zeventiger jaren op zoek was naar een eigen verenigingslokaal, viel het oog van een aantal leden op de in verval geraakte watermolen bij kasteel Schaloen, de Sjloens Meule.

Vrijwilligers van het IVN knapten de molen op, maar uiteindelijk bleek het pand te vochtig en te koud. Bij de molen lag de onderkomen boomgaard van het kasteel. Ook deze werd onder handen genomen. Op deze plek verrees wat men toen heempark Sjloens Heim noemde.

Later kwam er in de voormalige houtloods van het kasteel een verenigingslokaal (Sjloens Höfke) en vervolgens een oud-Hollandse kruidentuin. De tuin werd ontworpen door Louis Lemmerling, op dat moment nog werkzaam als hoofd plantsoenendienst bij de gemeente Valkenburg. Sinds 2002 heet de tuin officieel Kasteeltuin Oud-Valkenburg. De oorspronkelijke identiteit is echter behouden: de tuin bestaat uit een heempark, een kruidentuin en een watermolen.

In het heemparkgedeelte is ruim plaats voor inheemse flora. Zo’n vierhonderd plantensoorten die typerend zijn voor de Zuid-Limburgse flora, zijn er verzameld. Daarnaast zijn er oude veldgewassen en groenten aangeplant. Tevens kan men genieten van de geuren en kleuren van tal van geneeskrachtige en keukenkruiden. Ook is er dierenleven te zien. In de waterpoel krioelt het van de waterslakken, salamanders en groene kikkers. Bijen vliegen af en aan, vooral rond de imkerij.